Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

com ardor

  • 1 ardor

    ar.dor
    [ard‘or] sm 1 ardeur. 2 passion. 3 fig ferveur.
    * * *
    [ax`do(x)]
    Substantivo masculino
    (plural: -es)
    (de estômago) brûlure féminin d'estomac
    * * *
    nome masculino
    1 ( paixão) ardeur f.
    2 ( calor) brûlure f.
    avec ardeur

    Dicionário Português-Francês > ardor

  • 2 feu

    [fø]
    Nom masculin
    (pluriel: - feu)
    faire du feu acender uma fogueira
    mettre le feu à pôr fogo em
    à feu doux em fogo brando
    feu d'artifice fogo-de-artifício masculino
    feu rouge sinal vermelho
    feux arrière lanternas traseiras
    feux de croisement farol baixo
    feux de recul luz feminino de marcha a ré
    feux de signalisation ou tricolores semáforos masculino plural
    au feu! fogo!
    en feu em fogo
    * * *
    feu fø]
    nome masculino
    1 ( combustão) fogo
    lume
    fogueira f.
    allumer un feu
    acender uma fogueira
    avez-vous du feu?
    tem lume?
    faire du feu
    acender uma fogueira
    prendre feu
    arder; incendiar-se
    2 ( chaminé) fogão
    lareira f.
    rester près du feu
    ficar à lareira
    3 ( incêndio) fogo
    au feu!
    fogo!
    en feu
    em chamas
    mettre le feu à
    incendiar
    4 (fogão) bico de gás
    (fogão eléctrico) disco
    à petit feu
    em lume brando
    cuisinière à trois feux
    fogão com três bicos/discos
    mijoter à feu doux
    cozer em lume brando
    5 MILITAR descarga f.
    tiro
    ( combate) acção
    arme à feu
    arma de fogo
    cesser le feu
    cessar o fogo
    coup de feu
    tiro
    faire feu
    abrir fogo
    tué au feu
    morto em combate
    6 ( luz) sinal luminoso
    brûler le feu rouge
    passar no sinal vermelho
    feux de signalisation
    semáforos
    les feux de la ville
    as luzes da cidade
    7 (sensação) ardor
    fogo
    en feu
    ardente
    feu du rasoir
    ardor do barbear
    8 literário entusiasmo
    vivacidade f.
    ardor
    apaixonar-se
    parler avec feu
    falar com ardor
    a ferro e fogo
    levar fogo no rabo
    ter medo que se péla
    pôr as mãos no fogo por alguém
    ser como o cão e o gato
    empregar todos os seus esforços
    poupar o dinheiro
    fogo-fátuo; sol de pouca dura
    deitar mais achas para a fogueira
    deitar lume pelos olhos
    brincar com o fogo
    não ter eira nem beira
    não durar muito
    não ver nada, ficar deslumbrado
    não há fumo sem fogo

    Dicionário Francês-Português > feu

  • 3 chaleur

    [̃ʃalœʀ]
    Nom féminin calor masculino
    * * *
    chaleur ʃalœʀ]
    nome feminino
    1 (de um corpo) calor m.
    2 (clima) calor m.
    quelle chaleur!
    que calor!
    3 ( entusiasmo) ardor m.
    plaider une cause avec chaleur
    defender com ardor a causa de alguém
    calor humano

    Dicionário Francês-Português > chaleur

  • 4 flamme

    [flam]
    Nom féminin chama feminino
    en flammes em chamas
    * * *
    flamme flam]
    nome feminino
    1 ( labareda) chama
    en flammes
    em chamas
    2 ( brilho) clarão m.
    la flamme de son regard
    o brilho do seu olhar
    3 figurado ( entusiasmo) ardor m.
    fogo m.
    parler avec flamme
    falar com ardor
    4 literário paixão
    déclarer sa flamme
    fazer uma declaração de amor

    Dicionário Francês-Português > flamme

  • 5 rif

    rif ʀif]
    nome masculino
    1 gíria fogo
    combate
    2 gíria revólver
    3 gíria zaragata f.
    chercher du rif
    procurar barulho
    de rif
    com força, com ardor; com alma

    Dicionário Francês-Português > rif

  • 6 жарко

    нрч
    bem aquecido; (пылко, страстно) com ardor, com fogo, calorosamente, ardentemente; ( оживленно) acaloradamente

    Русско-португальский словарь > жарко

  • 7 рьяно

    нрч
    com zelo, com ardor

    Русско-португальский словарь > рьяно

  • 8 пылко

    нрч
    ardentemente, com ardor; ( порывисто) impetuosamente

    Русско-португальский словарь > пылко

  • 9 распинаться

    Русско-португальский словарь > распинаться

  • 10 quemazón

    f.
    1 burning.
    2 ardor.
    * * *
    1 (calor) intense heat
    2 figurado (ardor) burning sensation; (picor) itch
    3 figurado (dicho picante) cutting remark
    * * *
    SF
    1) (=acción) burning, combustion; CAm, Caribe, Méx fire
    2) (=calor intenso) intense heat
    3) (=picazón) (Med) burning sensation; (fig) itch
    4) (=comentario) cutting remark
    5) (=resentimiento) pique, resentment
    6) (Com) (=saldo) bargain sale, cut-price sale
    7) Cono Sur (=espejismo) mirage ( on the pampas)
    * * *
    a) ( sensación de ardor) burning
    b) (AmL) ( quema)
    * * *
    Ex. Abnormal nerve sensations such as pins-and-needles, burning, prickling or similar feelings are all known as 'paresthesias'.
    * * *
    a) ( sensación de ardor) burning
    b) (AmL) ( quema)
    * * *

    Ex: Abnormal nerve sensations such as pins-and-needles, burning, prickling or similar feelings are all known as 'paresthesias'.

    * * *
    1 (sensación de ardor) burning, stinging
    2
    ( AmL) (quema): salvé estos libros de la quemazón I saved these books from being burned
    todavía quedan vestigios de la quemazón traces of the fire can still be seen
    * * *

    quemazón sustantivo femenino ( sensación de ardor) burning
    quemazón sustantivo femenino
    1 (de calor) burning
    2 (picor) itch
    * * *
    1. [ardor] burning (sensation);
    [picor] itch
    2. RP [quemo] embarrassment
    * * *
    f burning
    * * *
    quemazón nf, pl - zones
    1) : burning
    2) : intense heat
    3) : itch
    4) : cutting remark

    Spanish-English dictionary > quemazón

  • 11 ardeur

    [aʀdœʀ]
    Nom féminin ardor masculino
    * * *
    ardeur aʀdœʀ]
    nome feminino
    1 ( arrebatamento) ardor m.
    2 ( zelo) entusiasmo m.
    travailler avec ardeur
    trabalhar com entusiasmo

    Dicionário Francês-Português > ardeur

  • 12 calor

    ca.lor
    [kal‘or] sm chaleur.
    * * *
    [ka`lo(x)]
    Substantivo masculino chaleur féminin
    estar com calor avoir chaud
    * * *
    nome masculino
    1 (de um corpo) chaleur f.
    2 (clima) chaleur f.; chaud
    está calor
    il fait chaud
    tenho calor
    j'ai chaud
    3 ( ardor) chaleur f.
    com calor
    avec chaleur; chaleureusement

    Dicionário Português-Francês > calor

  • 13 fire

    1. noun
    1) (anything that is burning, whether accidentally or not: a warm fire in the kitchen; Several houses were destroyed in a fire.) fogo
    2) (an apparatus for heating: a gas fire; an electric fire.) fogão
    3) (the heat and light produced by burning: Fire is one of man's greatest benefits.) fogo
    4) (enthusiasm: with fire in his heart.) entusiasmo/fogo
    5) (attack by gunfire: The soldiers were under fire.) fogo
    2. verb
    1) ((of china, pottery etc) to heat in an oven, or kiln, in order to harden and strengthen: The ceramic pots must be fired.) aquecer/cozer
    2) (to make (someone) enthusiastic; to inspire: The story fired his imagination.) despertar
    3) (to operate (a gun etc) by discharging a bullet etc from it: He fired his revolver three times.) disparar
    4) (to send out or discharge (a bullet etc) from a gun etc: He fired three bullets at the target.) disparar
    5) ((often with at or on) to aim and operate a gun at; to shoot at: They suddenly fired on us; She fired at the target.) disparar
    6) (to send away someone from his/her job; to dismiss: He was fired from his last job for being late.) despedir
    - firearm
    - fire-brigade
    - fire-cracker
    - fire-engine
    - fire-escape
    - fire-extinguisher
    - fire-guard
    - fireman
    - fireplace
    - fireproof
    - fireside
    - fire-station
    - firewood
    - firework
    - firing-squad
    - catch fire
    - on fire
    - open fire
    - play with fire
    - set fire to something / set something on fire
    - set fire to / set something on fire
    - set fire to something / set on fire
    - set fire to / set on fire
    - under fire
    * * *
    [f'aiə] n 1 fogo, lume, fogueira. 2 incêndio. 3 chama. 4 fig ardor, fervor, ímpeto, calor, furor, paixão, emoção, inspiração poética. 5 fuzilaria, descarga de armas de fogo, tiroteio. 6 brilho, resplendor, fulgor, raio, corisco, chispa, faísca. 7 conflagração, erupção, incandescência. 8 furor. • vt+vi 1 atear fogo a, incendiar, inflamar, queimar, abrasar. 2 explodir. 3 detonar, fazer fogo. 4 fig inflamar, estimular, animar, excitar, irritar. 5 lançar, arremessar, arder, luzir, iluminar, cintilar, fulgir, incandescer. 6 cauterizar. 7 demitir, despedir, destituir de emprego. 8 incendiar-se, inflamar-se. 9 desfechar, descarregar (arma de fogo), detonar, deflagrar. Fire away! desembuche, fale logo. cross-fire fogo cruzado. it’s on fire está pegando fogo. out of the frying pan into the fire pular da frigideira para o fogo, sair de uma situação ruim para outra pior. St. Anthony’s fire erisipela. St. Elmo’s fire fogo-de-santelmo. the fire of youth o fervor da mocidade. to be under fire estar exposto. to catch fire pegar fogo. to cease fire cessar fogo. to fight a fire lutar contra o fogo. to fight fire with fire responder na mesma moeda. to go through fire and water for fazer qualquer sacrifício por. to hang fire demorar para começar, hesitar, atrasar. to hold one’s fire controlar-se. to keep up the fire conservar o fogo. to play with fire brincar com o fogo, correr risco. to pour oil on the fire deitar lenha no fogo. to set fire atear fogo. to strike fire provocar entusiasmo. under fire debaixo de fogo.

    English-Portuguese dictionary > fire

  • 14 glow

    [ɡləu] 1. verb
    1) (to give out heat or light without any flame: The coal was glowing in the fire.) brilhar
    2) (to have red cheeks because of heat, cold, emotion etc: The little boy glowed with pride.) inchar
    2. noun
    (the state of glowing: the glow of the coal in the fire.) brilho
    - glow-worm
    * * *
    [glou] n 1 incandescência, brasa, brilho. 2 ardor, rubor, vermelhão, paixão, animação, calor (interior). • vi 1 incandescer, estar em brasa, estar rubro, arder, brilhar intensamente. 2 estar corado ou afogueado, irradiar saúde ou alegria, ruborizar, estar apreensivo ou animado (com with). he glowed with indignation ele estava vermelho de raiva.

    English-Portuguese dictionary > glow

  • 15 hasrat

    eager, ardor, wish, ambition
    * * *
    ambition
    * * *
    longing, desire; propensity

    Indonesia-Inggris kamus > hasrat

  • 16 kegiatan

    zeal, liveliness, enterprise, drive
    * * *
    activity
    * * *
    energy, ardor; activity

    Indonesia-Inggris kamus > kegiatan

  • 17 os

    1. ōs, ōris, n. ( altindisch ās, der Mund), I) das Antlitz, Gesicht, A) im allg.: 1) eig., Plaut., Cic. u.a.: os suum non solum ostendere, sed etiam offerre, Cic.: per ora hominum traduci, Liv.: incedunt per ora vestra magnifici, Sall.: alci os percutere, Sen.: alci os sublinere, s. sublino: alcis os inspuere, jmdm. ins G. spucken, Serv.: alqm coram in os laudare, Ter.: os praebere ad contumeliam, sich persönlichen Beschimpfungen aussetzen, Liv.: alci esse ante os, vor Augen sein, Cic.: in ore sunt omnia, jede Wirkung beruht auf dem Ausdruck des Gesichtes, Cic.: in ore alcis agere, vor jmds. Augen sich zeigen, Sall. fr. u. Tac. (s. Heräus Tac. hist. 3, 36, 3): u. so in ore eius iugulari, Tac.: in foro atque in ore omnium cotidie versari, Cic.: quae in ore atque in oculis provinciae gesta sunt, Cic. – 2) meton., das Gesicht in bezug auf den Charakter, wir die Stirn, quo tandem ore domos quasi in captivo habitu reversuros? Curt. 6, 6 (21), 10: bes. von der Dreistigkeit, Unverschämtheit, durum, Unverschämtheit, Cic.: ferreum, dreiste Stirn, Suet. – u. so absol., Academiae, Cic.: si Appii os haberem, Cic. – B) als Vorderseite eines Kopfes, die Maske, Larve, Gorgonis, Cic.: ora corticibus sumunt horrenda cavatis, Verg.: truncis arborum antefixa ora, Vorderschädel, Tac. – II) der Mund, das Maul, 1) eig.: cadit frustum ex ore pulli, Cic.: ingerere alci in os tri-
    ————
    tici grana, Cic.: inserere in os minima mansa, Cic. – os aquā implere, Wasser in den Mund nehmen, Sen.: alqd intra os recipere, in den Mund nehmen, Solin.: aperire os suum (um zu reden), Vulg.: aperire ora fatis futuris, für die Weissagungen der Zukunft den Mund öffnen, d.i. das zukünftige Schicksal offenbaren, Verg.: in ore atque in lingua habere verba haec, im M. u. auf den Lippen haben, Gell.: alqm semper in ore habere, im Munde haben, Cic.: in ore est, Cic., od. alci semper od. valde in ore esse, Cic. (s. Kühner Cic. Tusc. 1, 116): omnibus in ore esse, Cornif.: in ore atque sermone omnium esse, Cic.: in ore vulgi esse, Cic. (u. so nec quicquam magis in ore vulgi, Tac.): in ore hominum agere (leben), Tac.: Postumius in ore erat (sc. hominum), Liv.: in ora hominum abire, Liv., od. volitare per ora virûm, Enn. fr., zum Gerede dienen: so auch in ora vulgi pervenire, Catull.: verbum ecquod umquam ex ore huius excĭdit, in quo quisquam posset offendi? Cic.: non putas fas esse verbum ex ore exire cuiusquam, quod non iucundum et honorificum ad aures tuas accĭdat? Cic.: uno ore, einstimmig, einhellig, zB. consentiunt uno ore omnes, Cic.: uno ore omnes omnia bona dicunt, Ter.: omnium ore Rubellius Plautus celebratur, Tac.: mille ora, Val. Flacc. 6, 37: ora mille linguaeque totidem, Apul. met. 11, 25. – v. Hühnern, der Schnabel, Plin. 10, 156. – übtr., ex totius belli ore ac faucibus, Cic. Arch. 21. –
    ————
    2) meton.: a) Zunge, Mundwerk, Sprache, Aussprache, Organ, os promptum (geläufiges), Quint.: os planum, Plin. ep.: os confusum, Plin. ep.: os (freches Mundwerk) habeat, linguam (kecke Zunge, Zungenfertigkeit), Plaut.: arrogantia oris, die anmaßende Rede, Tac.: tanta erat commendatio oris atque orationis (seines Organs u. seiner Rede), ut etc., Nep. – b) die Mundart, der Dialekt, os Latinum, Plin. ep.: os Hispanum, Gell. – c) die Sprache als Mittel zum Unterricht usw., philosophorum ingenia Socratico ore defluentia, aus der Schule des S., Vell.: ardor oris, der Beredsamkeit, Vell.: os Pindari, Dichtersprache, Gesang, Vell. – 3) übtr.: a) die Mündung = die Öffnung, der Eingang, das Loch, portus, Cic.: ponti, Cic.: specus, Liv.: ora et exitus specuum, Tac.: dolii, Liv.: fornacis, Ofenloch, Plin.: ulceris, Verg. – b) von Flüssen, α) die Mündung, Tiberis, Liv. 1, 33, 9. – β) die Quelle, ora novem Timavi, Verg. Aen. 1, 245. – c) ora navium rostrata, die Schiffsschnäbel, Hor. epod. 4, 17. – d) ora leonis, eine Pflanze, Löwenmaul, Colum. poët10, 98. – Genet. Plur. orium, Cassian. de incarn. Chr. 7. 5, orum, Fragm. Bob. de nom. (V) 561, 11: Dat u. Abl. oribus, Varro LL. 7, 64. Verg. Aen. 8, 486. Curt. 7, 5 [20], 7. Arnob. 1, 64 u. 3, 10. Augustin. serm. 34, 6. Pallad. 3, 25, 9.
    ————————
    2. os, ossis, Genet. Plur. ossium, n. (vgl. altindisch asthi, Bein, Knochen, griech. ὀστέον), I) das Gebein, der Knochen, das Bein, Plur. ossa = die Gebeine, das Gerippe, Cic. u.a.: dolorem cineri eius atque ossibus inussisti, Cic.: ossa beluae, Gerippe, Plin.: so auch lacertarum et serpentium, Vitr. – ossa legere, s. 2. lego no. I, 1. – (in) ossibus, in den Gebeinen, im Innersten, Verg. – im Bilde, vom Redner, imitari non ossa (gleichs. das Gerippe) solum, sed etiam sanguinem, Cic.: u. von der Magerkeit im Ausdruck, ossa nudare, gleichs. das Fleisch von den Knochen schaben, Cic. – II) übtr.: 1) das Harte od. Innerste in Bäumen od. Früchten, arborum, Plin.: olearum ac palmularum, Kerne, Suet. – Plur. ossa = die steinharte, den Kern einer Frucht (zB. der Pfirsiche) umschließende Schale, Gargil. Mart. de arb. pomif. c. 2. no. 1. 2. 3 u. 5. – 2) meton., der aus einem Knochen gearbeitete Schreibgriffel, osse arare (poet. = beschreiben), Titin. com. 160: ceram ossibus scribere (beschreiben), Isid. orig. 6, 9, 2. – Nbf. a) ossum, ī, n., Gell. fr. b. Charis. 139, 3 u. bei Prisc. 7, 37. Ps. Tert. poët. adv. Marc. 2, 195. Apul. apol. 49; vgl. Charis. 138, 21 u. Prisc. 6, 69 (dagegen Mart. Cap. 3. § 303): Genet. Plur. ossōrum, Soran. Lat. p. 30, 7: p. 92, 24 u. p. 93, 10: Dat. ossis, Acc. ann. fr. inc. 8 bei Prisc. 6, 69. – b) ossu, Charis. 139, 4. Prisc. 6,
    ————
    69: Plur.: ossua, Corp. inscr. Lat. 1, 1010 u. 6, 8775: Genet. ossuum, Pacuv. tr. 102. Prud. perist. 5, 111. Tert. de res. carn. 30 sqq.: Genet. ossuorum, Ps. Cypr. de aleat. 6. – c) ossīva, Corp. inscr. Lat. 1, 957. – d) ossa, ae, f., wovon Genet. Plur. ossārum, Oribas. 21, 16.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > os

  • 18 contrarium

    contrārĭus, a, um, adj. [contra], lying or being over against, opposite.
    I.
    In gen.
    A.
    Prop., of places (syn. adversus):

    collis adversus huic et contrarius,

    Caes. B. G. 2, 18; cf.:

    contraria tigna iis (tignis),

    id. ib. 4, 17, 5; and:

    gemma soli,

    Plin. 37, 9, 47, § 131:

    contrario amne,

    against the stream, id. 21, 12, 43, § 73:

    tellus,

    Ov. M. 1, 65; cf. id. ib. 13, 429:

    ripa,

    Dig. 41, 1, 65:

    auris,

    Plin. 24, 10, 47, § 77:

    contraria vulnera ( = adversa vulnera),

    in front, on the breast, Tac. H. 3, 84:

    in contrarias partes fluere,

    Cic. Div. 1, 35, 78; cf.:

    tignis in contrariam partem revinctis,

    Caes. B. G. 4, 17; cf.

    . si pelles utriusque (hyaenae et pantherae) contrariae suspendantur,

    Plin. 28, 8, 27, § 93:

    contrario ictu uterque transfixus,

    by a blow from the opposite direction, Liv. 2, 6, 9.— With inter se, Plin. 4, 11, 18, § 49.—With atque, Cic. Rep. 6, 17, 17.—Far more freq. and class. in prose and poetry,
    B.
    Transf., of other objects.
    1.
    In gen., opposite, contrary, opposed (syn. diversus); constr. with the gen., dat., inter se, atque, or absol.
    (α).
    With gen.:

    hujus virtutis contraria est vitiositas,

    Cic. Tusc. 4, 15, 34; id. Inv. 2, 54, 165; id. Fin. 4, 24, 67 Madv. N. cr.; Quint. 5, 10, 49 al.—
    (β).
    With dat.:

    voluptas honestati,

    Cic. Off. 3, 33, 119:

    fortuna rationi et constantiae,

    id. Div. 2, 7, 18; cf. id. Top. 11, 46 sq.:

    vitium illi virtuti,

    Quint. 11, 3, 44:

    rusticitas urbanitati,

    id. 6, 3, 17:

    pes bacchio,

    id. 9, 4, 102:

    color albo,

    Ov. M. 2, 541:

    aestus vento,

    id. ib. 8, 471 et saep. —
    (γ).
    With inter se:

    orationes inter se contrariae Aeschinis Demosthenisque,

    Cic. Opt. Gen. 5, 14; so id. de Or. 2, 55, 223; Quint. prooem. § 2; 1, 10, 6; 10, 1, 22.—
    (δ).
    With atque:

    versantur retro contrario motu atque caelum,

    Cic. Rep. 6, 17, 17.—
    (ε).
    Absol.:

    aut bono casu aut contrario,

    Cic. Tusc. 5, 12, 36:

    monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis conflatum,

    id. Cael. 5, 12:

    ardor,

    Lucr. 3, 252:

    exemplum,

    Quint. 5, 11, 7:

    jus,

    id. 5, 11, 32:

    leges,

    conflicting, id. 3, 6, 43; Dig. 1, 3, 28: actiones, cross-suits, Gai Inst. 4, 174 al.:

    latitudo quā contrariae quinqueremes commearent,

    going in opposite directions, Suet. Ner. 31:

    disputandum est de omni re in contrarias partis,

    on both sides, Cic. de Or. 1, 34, 158:

    ex contrariā parte dicere,

    id. Inv. 1, 18, 26:

    in contrariam partem adferre aliquid,

    id. de Or. 2, 53, 215 al. —
    2.
    Esp., subst.: contrārĭum, ii, n., the opposite, contrary, reverse.
    a.
    In gen.:

    contrarium decernebat ac paulo ante decreverat,

    Cic. Verr. 2, 1, 46, § 120:

    si ea rex vult, quae Thebanis sint utilia... sin autem contraria, etc.,

    Nep. Epam. 4, 2:

    dum vitant stulti vitia, in contraria currunt,

    Hor. S. 1, 2, 24; cf.: diversaeque vocant animum in contraria curae, in opposite directions, Verg A. 12, 487:

    ut auctoris sortem in contraria mutet,

    Ov. M. 3, 329:

    in contraria versus,

    transformed, id. ib. 12, 179.—With gen.:

    contraria earum (artium)... vitia quae sunt virtutum contraria,

    Cic. Fin. 4, 24, 67:

    fidentiae contrarium est diffidentia,

    id. Inv. 2, 54, 165; cf. Quint. 5, 10, 49.—With dat.:

    quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat,

    Vell. 2, 75, 2: qui contraria Deo faciat, Lact. de Ira, 3, 3.—With quam:

    qui contraria faciat quam Deus,

    Lact. 3, 29, 13; Aug. Civ. Dei, 8, 24; Claud. in Eutr. 2, 267.—
    b.
    As rhet. fig., the antithesis, contrast, opposite, Cic. Inv. 1, 28, 42; Auct. Her. 4, 19, 27; Jul. Ruf. Schem. Lex. § 11.—
    c.
    Adverb. phrases:

    ex contrario,

    on the conirary, on the other hand, Caes. B. G. 7, 30; Cic. Rosc. Com. 16, 47; id. Inv. 2, 8, 25; Quint. 6, 1, 16:

    e contrario,

    Nep. Iphicr. 1, 4; id. Ham. 1, 2; id. Att. 9, 3; id. Eum. 1, 5 (al. contrario without e); Quint. 1, 5, 43;

    rarely ex contrariis,

    Quint. 8, 5, 9; 8, 5, 18; 10, 1, 19;

    11, 3, 39 al.—In the same sense, but more rarely, in contrarium,

    Plin. 18, 24, 54, § 197:

    per contrarium,

    Dig. 2, 4, 8, § 1; 2, 15, 8; 28, 1, 20 al.—
    II.
    In partic.
    1.
    Of weight: aes contrarium, weighed against, = antirropon, Paul. ex Fest. p. 64, 12 Müll.; cf. Scalig. ad Plaut. Ep. 3, 3, 30.—
    2.
    Of hostile opposition, inimical, hostile, hurtful, pernicious, etc. (more rare than adversarius, and mostly poet. or in post-Aug. prose):

    contrariis dis,

    Varr. L. L. 5, § 70 Müll.:

    Averna avibus cunctis,

    dangerous, destructive, Lucr. 6, 741; cf.:

    usus lactis capitis doloribus,

    Plin. 28, 9, 33, § 130:

    hyssopum stomacho,

    id. 25, 11, 87, § 136:

    quam (sc. perspicuitatem) quidam etiam contrariam interim putaverunt,

    injurious, disadvantageous, Quint. 4, 2, 64 Spald.; cf.:

    philosophia imperaturo,

    Suet. Ner. 52:

    exta,

    unfavorable, id. Oth. 8:

    saepe quos ipse alueris, Tibi inveniri maxime contrarios,

    hostile, Phaedr. 4, 11, 17:

    litora litoribus contraria, fluctibus undas Imprecor,

    Verg. A. 4, 628; cf. id. ib. 7, 293.— Subst.: contrārĭus, ii, m., an opponent, antagonist; plur., Vitr. 3, praef. 2.— Adv.: con-trārĭē, in an opposite direction, in a different manner:

    sidera procedentia,

    Cic. Univ 9 med.:

    scriptum,

    id. Part. Or. 31, 108:

    relata verba,

    id. de Or. 2, 65, 263:

    dicere,

    Tac. Or. 34.

    Lewis & Short latin dictionary > contrarium

  • 19 contrarius

    contrārĭus, a, um, adj. [contra], lying or being over against, opposite.
    I.
    In gen.
    A.
    Prop., of places (syn. adversus):

    collis adversus huic et contrarius,

    Caes. B. G. 2, 18; cf.:

    contraria tigna iis (tignis),

    id. ib. 4, 17, 5; and:

    gemma soli,

    Plin. 37, 9, 47, § 131:

    contrario amne,

    against the stream, id. 21, 12, 43, § 73:

    tellus,

    Ov. M. 1, 65; cf. id. ib. 13, 429:

    ripa,

    Dig. 41, 1, 65:

    auris,

    Plin. 24, 10, 47, § 77:

    contraria vulnera ( = adversa vulnera),

    in front, on the breast, Tac. H. 3, 84:

    in contrarias partes fluere,

    Cic. Div. 1, 35, 78; cf.:

    tignis in contrariam partem revinctis,

    Caes. B. G. 4, 17; cf.

    . si pelles utriusque (hyaenae et pantherae) contrariae suspendantur,

    Plin. 28, 8, 27, § 93:

    contrario ictu uterque transfixus,

    by a blow from the opposite direction, Liv. 2, 6, 9.— With inter se, Plin. 4, 11, 18, § 49.—With atque, Cic. Rep. 6, 17, 17.—Far more freq. and class. in prose and poetry,
    B.
    Transf., of other objects.
    1.
    In gen., opposite, contrary, opposed (syn. diversus); constr. with the gen., dat., inter se, atque, or absol.
    (α).
    With gen.:

    hujus virtutis contraria est vitiositas,

    Cic. Tusc. 4, 15, 34; id. Inv. 2, 54, 165; id. Fin. 4, 24, 67 Madv. N. cr.; Quint. 5, 10, 49 al.—
    (β).
    With dat.:

    voluptas honestati,

    Cic. Off. 3, 33, 119:

    fortuna rationi et constantiae,

    id. Div. 2, 7, 18; cf. id. Top. 11, 46 sq.:

    vitium illi virtuti,

    Quint. 11, 3, 44:

    rusticitas urbanitati,

    id. 6, 3, 17:

    pes bacchio,

    id. 9, 4, 102:

    color albo,

    Ov. M. 2, 541:

    aestus vento,

    id. ib. 8, 471 et saep. —
    (γ).
    With inter se:

    orationes inter se contrariae Aeschinis Demosthenisque,

    Cic. Opt. Gen. 5, 14; so id. de Or. 2, 55, 223; Quint. prooem. § 2; 1, 10, 6; 10, 1, 22.—
    (δ).
    With atque:

    versantur retro contrario motu atque caelum,

    Cic. Rep. 6, 17, 17.—
    (ε).
    Absol.:

    aut bono casu aut contrario,

    Cic. Tusc. 5, 12, 36:

    monstrum ex contrariis diversisque inter se pugnantibus naturae studiis conflatum,

    id. Cael. 5, 12:

    ardor,

    Lucr. 3, 252:

    exemplum,

    Quint. 5, 11, 7:

    jus,

    id. 5, 11, 32:

    leges,

    conflicting, id. 3, 6, 43; Dig. 1, 3, 28: actiones, cross-suits, Gai Inst. 4, 174 al.:

    latitudo quā contrariae quinqueremes commearent,

    going in opposite directions, Suet. Ner. 31:

    disputandum est de omni re in contrarias partis,

    on both sides, Cic. de Or. 1, 34, 158:

    ex contrariā parte dicere,

    id. Inv. 1, 18, 26:

    in contrariam partem adferre aliquid,

    id. de Or. 2, 53, 215 al. —
    2.
    Esp., subst.: contrārĭum, ii, n., the opposite, contrary, reverse.
    a.
    In gen.:

    contrarium decernebat ac paulo ante decreverat,

    Cic. Verr. 2, 1, 46, § 120:

    si ea rex vult, quae Thebanis sint utilia... sin autem contraria, etc.,

    Nep. Epam. 4, 2:

    dum vitant stulti vitia, in contraria currunt,

    Hor. S. 1, 2, 24; cf.: diversaeque vocant animum in contraria curae, in opposite directions, Verg A. 12, 487:

    ut auctoris sortem in contraria mutet,

    Ov. M. 3, 329:

    in contraria versus,

    transformed, id. ib. 12, 179.—With gen.:

    contraria earum (artium)... vitia quae sunt virtutum contraria,

    Cic. Fin. 4, 24, 67:

    fidentiae contrarium est diffidentia,

    id. Inv. 2, 54, 165; cf. Quint. 5, 10, 49.—With dat.:

    quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat,

    Vell. 2, 75, 2: qui contraria Deo faciat, Lact. de Ira, 3, 3.—With quam:

    qui contraria faciat quam Deus,

    Lact. 3, 29, 13; Aug. Civ. Dei, 8, 24; Claud. in Eutr. 2, 267.—
    b.
    As rhet. fig., the antithesis, contrast, opposite, Cic. Inv. 1, 28, 42; Auct. Her. 4, 19, 27; Jul. Ruf. Schem. Lex. § 11.—
    c.
    Adverb. phrases:

    ex contrario,

    on the conirary, on the other hand, Caes. B. G. 7, 30; Cic. Rosc. Com. 16, 47; id. Inv. 2, 8, 25; Quint. 6, 1, 16:

    e contrario,

    Nep. Iphicr. 1, 4; id. Ham. 1, 2; id. Att. 9, 3; id. Eum. 1, 5 (al. contrario without e); Quint. 1, 5, 43;

    rarely ex contrariis,

    Quint. 8, 5, 9; 8, 5, 18; 10, 1, 19;

    11, 3, 39 al.—In the same sense, but more rarely, in contrarium,

    Plin. 18, 24, 54, § 197:

    per contrarium,

    Dig. 2, 4, 8, § 1; 2, 15, 8; 28, 1, 20 al.—
    II.
    In partic.
    1.
    Of weight: aes contrarium, weighed against, = antirropon, Paul. ex Fest. p. 64, 12 Müll.; cf. Scalig. ad Plaut. Ep. 3, 3, 30.—
    2.
    Of hostile opposition, inimical, hostile, hurtful, pernicious, etc. (more rare than adversarius, and mostly poet. or in post-Aug. prose):

    contrariis dis,

    Varr. L. L. 5, § 70 Müll.:

    Averna avibus cunctis,

    dangerous, destructive, Lucr. 6, 741; cf.:

    usus lactis capitis doloribus,

    Plin. 28, 9, 33, § 130:

    hyssopum stomacho,

    id. 25, 11, 87, § 136:

    quam (sc. perspicuitatem) quidam etiam contrariam interim putaverunt,

    injurious, disadvantageous, Quint. 4, 2, 64 Spald.; cf.:

    philosophia imperaturo,

    Suet. Ner. 52:

    exta,

    unfavorable, id. Oth. 8:

    saepe quos ipse alueris, Tibi inveniri maxime contrarios,

    hostile, Phaedr. 4, 11, 17:

    litora litoribus contraria, fluctibus undas Imprecor,

    Verg. A. 4, 628; cf. id. ib. 7, 293.— Subst.: contrārĭus, ii, m., an opponent, antagonist; plur., Vitr. 3, praef. 2.— Adv.: con-trārĭē, in an opposite direction, in a different manner:

    sidera procedentia,

    Cic. Univ 9 med.:

    scriptum,

    id. Part. Or. 31, 108:

    relata verba,

    id. de Or. 2, 65, 263:

    dicere,

    Tac. Or. 34.

    Lewis & Short latin dictionary > contrarius

  • 20 restinguo

    rē-stinguo, nxi, nctum, 3, v. a., to put out, quench, extinguish (class.).
    I.
    Lit.:

    ignem restinguunt aquā,

    Plaut. Cas. 4, 1, 16; so,

    ignem,

    Cic. Rosc. Com. 6, 17 (with refrigerare); id. Cat. 3, 1, 2; id. Top. 12, 52; Verg. A. 2, 686; Plin. 20, praef. 1, § 1; Ov. R. Am. 807 al.:

    flammam,

    Lucr. 4, 1087; Cic. Sull. 30, 83; Liv. 28, 23: incendium, Catil. ap. Sall. C. 31, 9; id ap. Cic. Mur. 25, 51; Liv. 28, 42:

    restincto aggere,

    Caes. B. G. 7, 25 fin.; Hirt. B. G. 8, 43:

    aes accensum,

    Plin. 33, 3, 20, § 65:

    lucernam,

    id. 31, 3, 27, § 46:

    fulminis ictum,

    id. 37, 10, 55, § 150:

    solem,

    Lucr. 5, 120:

    favillas ardentes lacte,

    Stat. S. 5, 5, 17:

    faces,

    id. Th. 11, 413.— Absol.:

    ut omnis ex castris multitudo ad restinguendum concurreret,

    to extinguish the flames, Caes. B. G. 7, 24 fin.:

    aquam ad restinguendum ferre,

    Liv. 1, 39; cf.:

    omnes restinguere velle videres,

    Hor. S. 1, 5, 76.—
    2.
    Transf., to quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract, etc.:

    sitim,

    Cic. Fin. 2, 3, 9; Verg. E. 5, 47:

    pocula ardentis Falerni lymphā,

    Hor. C. 2, 11, 19:

    venena,

    Plin. 20, 21, 84, § 223; 28, 10, 45, § 158; 29, 4, 23, § 76:

    ictus scorpionis,

    id. 24, 8, 29, § 45 et saep.—
    II.
    Trop., to extinguish, exterminate, annihilate, destroy:

    tum igitur tibi aquae erit cupido, genus qui restinguas tuom,

    Plaut. Trin. 3, 2, 50:

    haustas sanguisugas,

    i. e. to kill, Plin. 29, 4, 17, § 62:

    pilos spumā inlitā,

    id. 28, 19, 77, [p. 1583] §

    252: morbum,

    id. 26, 1, 5, § 8; cf.

    nauseam,

    id. 8, 27, 41, § 99:

    haec verba una mehercle falsa lacrimula Restinguet,

    Ter. Eun. 1, 1, 24:

    illam Ut ne restinguas lacrimis,

    id. Phorm. 5, 7, 82:

    animos hominum sensusque morte restingui,

    Cic. Sest. 21, 47:

    mentes inflammatas,

    id. de Or. 1, 51, 219; cf.:

    bellum restinctum (opp. inflammatum),

    id. Fam. 11, 12, 1:

    oriens incendium belli sanguine suo,

    id. Rep. 1, 1, 1:

    omnium cupiditatum ardorem,

    id. Fin. 1, 13, 43; cf.:

    illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,

    appeased, id. Div. 1, 29, 61:

    cupiditates iracundiasque (eloquentiā),

    id. N. D. 2, 59, 148 Orell. N. cr.:

    odium,

    id. Rab. Post. 6, 13:

    studia,

    id. Or. 1, 5; Liv. 10, 13:

    animorum incendia,

    Cic. Or. 8, 27:

    sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,

    id. Att. 13, 10, 3:

    ardentem Italiam,

    Sil. 16, 619:

    rabies restinguitur,

    id. 13, 576.

    Lewis & Short latin dictionary > restinguo

См. также в других словарях:

  • Ardor (album) — Infobox Album | Name = Ardor Type = Album Artist = Love Spirals Downwards Released = 1994 Recorded = 1994 Genre = Dream pop, Shoegazing, Ethereal Length = 50:58 Label = Projekt: US Producer = Love Spirals Downwards Reviews = Last album = Idylls… …   Wikipedia

  • ferrar — v. tr. 1. Guarnecer de ferro ou de ferragem. 2. Armar de ferrão. 3. Pôr ferradura a. 4. Marcar com ferro em brasa. 5. Cravar; morder. 6. Tornar ferruginosa (a água) embebendo lhe um ferro em brasa. 7.  [Figurado] Dar. 8. Pregar, impingir. 9. … …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Hino dos Açores — English: Anthem of the Azores The Coat of arms of the Azores. Regional anthem of …   Wikipedia

  • cupidinoso — |ô| adj. Que deseja com ardor; amoroso. • Plural: cupidinosos |ó| …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • digladiar — v. intr. 1. Manejar a espada; esgrimir. 2.  [Figurado] Contender. 3. Disputar. 4. Discutir com ardor …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • influir — |u í| v. tr. e intr. 1. Fazer fluir ou correr (um líquido) para dentro de. • v. tr. 2.  [Figurado] Incutir. 3. Exercer influência. • v. tr. e pron. 4. Causar ou sentir entusiasmo. = ANIMAR, ENTUSIASMAR • v. intr. 5. Contribuir para; ajudar (ex.:… …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • respirar — v. intr. 1. Aspirar e expelir consecutivamente o ar por meio dos pulmões. 2. Viver. 3. Descansar, parar. 4. Soprar brandamente (o vento). • v. tr. 5. Absorver por meio da respiração. 6. Ter o cheiro de, cheirar a. 7. Exprimir, indicar. • v. tr. e …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Toward the Light — (in Danish, Vandrer mod Lyset! ) was first published in Copenhagen, Denmark in 1920 by the Danish author Michael Agerskov. The content of the book is said to have been received through intuitive thought inspiration from the transcendental world… …   Wikipedia

  • Ilium/Olympos — is a science fiction duology by Dan Simmons. These events are set in motion by beings who have taken on the roles of the Greek gods. Like Simmons earlier series, the Hyperion Cantos, it is a form of literary science fiction which relies heavily… …   Wikipedia

  • Vladimir Nabokov — This article is about the novelist. For his father, the politician, see Vladimir Dmitrievich Nabokov. This name uses Eastern Slavic naming customs; the patronymic is Vladimirovich and the family name is Nabokov. Vladimir Nabokov Nabokov in 1969 …   Wikipedia

  • Love Spirals Downwards — Infobox musical artist Name = Love Spirals Downwards Img capt = Ryan Lum and Suzanne Perry Background = group or band Birth name = Alias = Born = Died = Origin = Los Angeles, California Instrument = Vocals, acoustic guitar, electric guitar,… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»